uitgelaten (a) (gedrag) | ausgelassen (a) (gedrag) |
uitgelaten (a) (persoon) | ausgelassen (a) (persoon) |
uitgelaten (a) (vreugde) | erhaben (a) (vreugde) |
uitgelaten (a) (gedrag) | lärmend (a) (gedrag) |
uitgelaten (a) (gebeurtenis) | ausgelassen (a) (gebeurtenis) |
uitgelaten (a) (gedrag) | unbändig (a) (gedrag) |
uitgelaten (a) (vreugde) | frohlockend (a) (vreugde) |
uitgelaten zijn | überschäumen |
uitgelaten zijn | munter sein |
uitgelaten zijn | ausgelassen sein |
uitgelaten zijn | herumtoben |