uiteenvallen (n) (n) (ineenstorting) | désagrégation (f) (n) (ineenstorting) |
uiteenvallen (n) (n) (relatie) | désunion (f) (n) (relatie) |
uiteenvallen (n) (n) (relatie) | séparation (f) (n) (relatie) |
uiteenvallen (n) (n) (ineenstorting) | désintégration (f) (n) (ineenstorting) |
uiteenvallen (n) (n) (ineenstorting) | effritement (m) (n) (ineenstorting) |
uiteenvallen (n) (n) (relatie) | dissolution (f) (n) (relatie) |
uiteenvallen (n) (n) (ineenstorting) | décomposition (f) (n) (ineenstorting) |
uiteenvallen (n) (v) (vernieling) | tomber en morceaux (v) (vernieling) |
uiteenvallen (n) (v) (vernieling) | se rompre (v) (vernieling) |
uiteenvallen (n) (v) (vernieling) | se désintégrer (v) (vernieling) |
uiteenvallen (n) (v) (vernieling) | désagréger (v) (vernieling) |
uiteenvallen (n) (v) (vernieling) | désintégrer (v) (vernieling) |
uiteenvallen (n) (v) (vernieling) | se désagréger (v) (vernieling) |
doen uiteenvallen | diviser |
doen uiteenvallen | polariser |