uiteenvallen
(n)
|
desintegrieren
|
|
uiteenvallen
(n)
|
zersetzen
|
uiteenvallen
(n)
(n)
(ineenstorting)
|
Zerfall
(m)
(n)
(ineenstorting)
|
|
uiteenvallen
(n)
(n)
(relatie)
|
Scheidung
(f)
(n)
(relatie)
|
|
uiteenvallen
(n)
(n)
(ineenstorting)
|
Auseinanderfallen
(n)
(n)
(ineenstorting)
|
|
uiteenvallen
(n)
(n)
(relatie)
|
Separation
(f)
(n)
(relatie)
|
|
uiteenvallen
(n)
(n)
(relatie)
|
Trennung
(f)
(n)
(relatie)
|
|
uiteenvallen
(n)
(v)
(vernieling)
|
auseinander fallen
(v)
(vernieling)
|
|
uiteenvallen
(n)
(v)
(vernieling)
|
zerfallen
(v)
(vernieling)
|
|
uiteenvallen
(n)
(v)
(Chemie)
|
sich desintegrieren
(v)
(Chemie)
|
|
uiteenvallen
(n)
(v)
(Chemie)
|
sich zersetzen
(v)
(Chemie)
|
Vertalen Uiteenvallen in andere talen
