voortkomen (v) (ontstaan) | avoir son origine (v) (ontstaan) |
voortkomen (v) (ontstaan) | s'élever (v) (ontstaan) |
voortkomen (v) (ontstaan) | provenir (v) (ontstaan) |
voortkomen (v) (ontstaan) | naître (v) (ontstaan) |
voortkomen (v) (ontstaan) | émaner (v) (ontstaan) |
voortkomen (v) (ontstaan) | prendre naissance (v) (ontstaan) |
voortkomen uit | être la conséquence de |
voortkomen uit | procéder de |
voortkomen uit | être dû à |
voortkomen uit | dériver de |
voortkomen uit | découler de |
voortkomen uit | résulter de |
voortkomen uit | provenir de |