invallen (v) (Idee) | tomber en ruine (v) (Idee) |
invallen (v) (instorten) | tomber en ruine (v) (instorten) |
invallen (v) (Idee) | venir soudainement à (v) (Idee) |
invallen (v) (instorten) | s'ébouler (v) (instorten) |
invallen (v) (Idee) | se présenter brusquement à (v) (Idee) |
invallen (v) (Idee) | s'écrouler (v) (Idee) |
invallen (v) (instorten) | se présenter brusquement à (v) (instorten) |
invallen (v) (instorten) | s'écrouler (v) (instorten) |
invallen (v) (Idee) | s'effondrer (v) (Idee) |
invallen (v) (instorten) | s'effondrer (v) (instorten) |
invallen (v) (Idee) | s'ébouler (v) (Idee) |
invallen (v) (instorten) | venir soudainement à (v) (instorten) |